YARANAMADIM
Yarım asrı harcadım köle saydım yılları,
Aldığım ilk nefeste sen belemiştim içime.
Kerem Aslı Mecnundum çöle yaydım yolları,
Verdiğim son nefeste sen elemiştim çecime
Etrafında mekiktim tende taranamadım
Mahvoldu yaptıklarım sende yaranamadım.
Kör eyledim gözümü elden hasıl beşere,
Sarmadım ki ihaneti, firardaydı yasak aşk
Kor peyledim özümü, selden nasıl yeşere
Sormadım ki cenneti, zarardaydı pasak meşk
Yaylalarda kekiktim bir yaz barınamadım
Savruldu topraklarım bir kez yaranamadım
Bin darlığa post serildi otağında çullarım
Tek goncalı gül idim, yel vurdun halım ayaz
Bir yokluğa gerildi batağında kollarım
Dört yoncalı dal idim, el vurdun zalım o yaz
Çarmıhına çekiktim kine sarılamadım
Kavruldu yapraklarım yine yaranamadım
KUL FİGANİ gidiyor bindi celal gemiye
Şikayetim çoktur da yaratana havale
Dilim varmaz hakkımsa helal demiye
Vasiyetim yoktur ya, yar atana navale
Mertekleri çok ittim taşa darılamadım
Devrildi kalpaklarım haşa yaranamadım
KUL FİGANİ
İZMİT
Kayıt Tarihi : 15.1.2018 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!