Değer verdiklerimde ihanet ettiler
Bıraktılar tek başıma beni gittiler
Sevgimi aşkımı çok ucuza sattılar
Bende kimseye hiç yaranamadım
Her şeyimi verdim yüzüme gülene
Neden raslamam bir kıymet bilene
Git demedim işi düşüp bana gelene
Canımı feda ettim yine yaranamadım
İnsanın nankörleri hep de beni buluyor
Sevdigim canım dedigim sırttan vuruyor
İçim kan ağlıyor yüzüm yalandan gülüyor
Ben Allahın kuluna neden yaranamadım
her şeyimi verdim bir şey kalmadı
Kara günlerde benim dostum olmadı
Dost sandıklarımdan yüzüm gülmedi
Allahım kullarına neden yaranamadım
19 / 2 2014
Osman GaripKayıt Tarihi : 19.2.2014 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Garip](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/19/yaranamadim-39.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!