YARANAMADıM Şiiri - Binali Kılıç

Emrindeyim dedim, geldiği günde
Yine de hanıma yaranamadım
Akşam sabah el bağladım önünde
Yine de hanıma yaranamadım

Evi ben süpürdüm, çayı ben koydum
Sofra hazırladım, yumurta soydum
Lokma lokma o yedikçe ben doydum
Yine de hanıma yaranamadım

O evin hanımı ben de bey idim
O yatakta, ben sedirde uyudum
Çamaşır yıkadım, bulaşık yudum
Yine de hanıma yaranamadım

Lojman dedi hemen evi taşıdım
Ben her zaman söz dinleyen eş idim
O terledi, ben dışarda üşüdüm
Yine de hanıma yaranamadım

Binali'yim hem kör, hem de sağırdım
Sinirlendim, yeter diye bağırdım
O üç çocuk, ben hep dokuz doğurdum
Yine de hanıma yaranamadım