Yaranamadım Şiiri - Bayram Tunca

Yıllarca bir edalı gibi sırtımda taşıdım
Yıllarca en güzel konaklarda ağırladım
Yıllarca aç-susuz kaldım, fakat onu bırakmadım
Yıllarca aç açık gezdim, fakat onu gezdirmedim

Yıllarca ezildim, büzüldüm fakat onu ezdirmedim
Çalıpçırpmadım, hiç haram lokma da yedirmedim
Kem nazarlardan hep göz bebeğim gibi korudum
Lakin yine de ne ettimse; bir türlü yaranamadım

Zaman, zaman yerilmeden dolayı, kireç gibi eridim.
Sıkılmış liman, boynu bükük ayçiçeği gibi sarardım
Neymiş; niye daha fazla çalışıp kazanmıyormuşum
Neymiş; niye falan- filanlar gibi yaşamıyormuşum

Sayısız istek ve arzularımdan feragat etmeme rağmen
Nefsime, onun adına, türlü işkence yapmama rağmen
Şahsıma ait işleri(............) kendim yapmama rağmen
Ne yaptım, ne ettimse de bir türlü, ona yaranamadım

Söyleyin; bu kaderi ben mi yazdım, bu rolü ben mi aldım
Ne olur sorun ona; anne veya babasından zorlamı aldım
Elini-kolunu bağlayıp, ağzını-gözünü kapatıp mı, aldım
Allah'ın emri, peygamberin kavli, kendi rızasıyla aldım

Sadece ona yaranamasam gam yemez, feryat etmezdim
Geçe-gündüz çalışıp-çapaladım, lakin yine yaranamadım
Geçliğimi, sağlığımı, hatta bilâ ücret, hayatımı vakfettim
O kadar fedakarlığa rağmen, bazılarına da yaranamadım

Yaranamadım, yaranamadım, kimselere yaranamadım
Dayanamadım, dayanamadım, acılarımı dayanamadım
Anlatamadım, anlatamadım, halimi kimselere anlatmadım
Aslında yaptıklarımı kimseye yaranmak için yapmamıştım

Neyi niçin yaptığımı, her şeyi görüp, gözeten Allah biliyor
Melekler ve azalarım da ahrette doğru şahitlik ediyorlar ya
Kim ne derse desin, her kul gibi benim de karakutum var ya
Onun için; şair vur Ferhat kazmayı çoğu gitti, azı kaldı diyor
B. Tunca/25.09.2001-10.30