Yaramı Aldım Gidiyorum

Duvar ördüm doğru.
Yalnız, ördüğüm duvarın tuğlaları sizin.
Şimdi
Ördüğüm duvarın yıkılması isteniyorsa
Herkes tuğlalarını söküp götürsün bi' zahmet.
Eskisi gibi değilim.
Gülüp geçemiyorum her yapılana.
Aksine hemen ağlıyorum.
İki omuzumda iki tabut taşıyorum.
Bi' el atın demiyorum.
Toz tanesi kadar dahi olsa
Üstüme ağırlık indirmeyin diyorum.
O toz tanesi dahi
Canımı bi' hayli acıtıyor.
Çünkü açıkta yaram var.
Hiçbiriniz de demiyor ki niye duvar ördü?
Canıma basıldığını bilirim ben...
İsteyen söker götürür tuğlalarını
İsteyen bırakır.
Nasıl olsa
Bu gidişle
Orda da olmayacağım...
Bir de sadece duvar örmedim.
Yaramı alıp gittim
Kimseye mecburiyet bırakmayayım diye.
Gönülden gelmeyen her şey sahibinde kalsın.
Dersimi aldım...