Yaramdan Tanı Beni...

Beni sana sormuşlar, unutmuşsun adımı
Duymazlıktan gelmişsin figan-ı feryadımı
Yerle bir hayallerim, zehrettin muradımı
***İçre sindiremedim ‘yok’ sayıp da gitmeni
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

Görmezden gelme sakın vurgunum olursun yâr
Gönlüm cihana küskün yek nefes seni sayar
İnsan böyle sevene nasıl olur da kıyar
***İnsafa gel zalim yâr esirgeme sevgini
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

Zülüflerin pranga, yağlı urgan perçemin
Zindan voltalarında forsa sürgün her demin
Ne andlar vermiştin yâr buhar m’oldu sözlerin
***Ben böyle tanımadım böyle sevmedim seni
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

Bir koyu efkârdayım anlamadım nedendir
Sebebim; aklım alıp, beni mecnun edendir
Huzura ereceksen bin çile daha çektir
***Alıştın ne de olsa yine vur hançerini
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

Yalım atıp gittin ya hala duman tütüyor
Boz bulanık nazarım kör etmeye yetiyor
Yokluğun deli kıyım, canı son’a itiyor
***Vuslat mazide gömü, hicrana çağrım yeni
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

Sevme sakın bir daha aşkını bana salma
Sevdam yanıma kalsın, aman uzanıp alma
Kon çiçekten çiçeğe yanıbaşımda kalma
***‘’Benim’’ sayarım sonra sakın verme elini
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

Az çekmedi bu gönül yârim senin elinden
Gözyaşım ab-ı derya çavlan oldu selinden
Binbir sevda yeşerdi açtı en güzelinden
***Gülistandan yer ayır bana der yüreğini
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

Nerde istersen söyle gidip orda durayım
Sinendeki başımı kor taşlara vurayım
Artık gül beyaz değil kömürden de karayım
***Bir ışık çak görürsün karamdan tanı beni
***Sen açtın ya bilirsin yaramdan tanı beni.

15-3-09