Seni bazen neye benzetiyorum biliyor musun?
Sanki hiç durmayacakmış gibi kopan bir toz fırtınasına…
Çünkü sen bazen en ufak rüzgârı, şahlandırıp kasırga yaparsın,
Dünyanın bir ucundan diğer bir ucuna.
Düşündün mü hiç, sen istesen neler yaparsın?
Beni benden koparıp alan acımasız,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta