Yaramaz bir kız çocuğuyum bu aralar.
Tüm oyuncaklarını kıran,yemek yememekte ısrar eden,
Olmadık zamanlarda olmadık şeyler isteyen bir çocuk..
Mızmız bir kız çocuğuyum bu aralar
Sonu mutlu biten hikayeler uyutmuyor beni
Ninniler avutmuyor
Etrafımda ne kadar bez bebek varsa söküyorum
Dikiş tutmayan hayat gibi
Olur olmaz şeylere çığlığı basıyorum
Üzüyorum kendimi
Benden gidişinle bir olup eziyorum
İçine sen kattığım hayallerimi
Sevimsiz bir kız çocuğuyum bu aralar
Elinden elma şekeri alınmış gibi
O boncuk karası gözlerim bile örtemiyor
Mateme bürünmüş koca yüreğimi
Mevsim bahara dönüyor
Ne yapsam da döndüremiyorum benden gidenleri
Ellerim sen
Gözlerim sen
Dillerim sen olmuşken
Artık hangi mucize ben eder beni
Mutsuz bir kız çocuğuyum bu aralar
Annesinin dizinin dibinden ayrıldığı günlere yanan
Dünyadan bihaber olduğu zamanları özlemle anan
Sıcacık bir selamına da hemen aldanan
İflah olmaz bir kız çocuğuyum bu aralar
Dizlerimde açtığın yaralara aldırmadan
Ufacık ellerimle
Masum gülüşlerimi kucaklayıp
Sana koşsam
Bu kez olsun SEVER MİSİN beni...? 23/11/2015
Kayıt Tarihi : 23.11.2015 09:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!