Yaramaz bir çocuktum ben
Ağacın tepesine çıkar dünyayı seyrederdim.
Canım yanardı bazen, ağlardım.
Yaramaz bir çocuktum ben,
Ağacın gölgesinde oturur seni beklerdim.
Canım yanardı hep, ağlardım.
Yaramaz bir çocuğum ben
Penceremin önüne kurulur, ağacı seyrederim
Canım yanar bazen, ağlarım.
Yaramaz bir çocuğum
Ben;
Seni bekliyorum
Canım yanıyor
Ağlıyorum.
'
'
Ağaç devrildi
Dünya yerle bir.
Kayıt Tarihi : 27.12.2015 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sena Gülseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/27/yaramaz-bir-cocuktum-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!