Yaramadın mı Şiiri - Ahmet Şener

Düştüğüm gönül tuzağı
görmez gözlerim uzağı
Öküz altında buzağı
Aramadınmı sevdiğim.

Bir gönül ateşi özde
Aklım kaldı ela gözde
Bana verdiğin o sözde
Duramadınmı sevdiğim.

Evimiz var yol içinde
Peteğimdin bal içinde
Beni onca kul içinde
Soramadınmı sevdiğim.

Kaşların yay kirpiğin ok
Al birini bağrıma sık
Yaydan çıkarıpta bir ok
Vuramadınmı sevdiğim.

Bilsem gittiğin yöreyi
Bulsam arayı arayı
Bende kanayan yarayı
Saramadınmı sevdiğim

Şenerime kim acıya
Yokluğun döndü sancıya
Varıpta bir yabancıya
Yaramadınmı sevdiğim