Yaram Yarimdir... Şiiri - Duran Çam

Söylesene Ana…
Bi söyle hele…
Bu kurşun da neyin nesi? …
Bu ağlayış,
Bu haykırış da ne böyle?

Söylesene be adam…
Elinde bayrak….
Ağlayan çocuk…
......
Dağlardaki keleş sesi de ne?

Sen söyle güzel çocuk…
Bendeki uykusuzluk da ne böyle?
Parkamdaki kan…
Göğsümdeki madalyam…
Şiirlerin yarım kalmışlığı da ne böyle?

Söylesenize…
Bu ihanetiniz de nedir?
Bu hengame…
Bu öfke…
Bu üstümüze yağan şarapnel parçaları…
Bu ağıt da neyin nesi?

Türkü tuttururuz da, donar ağustosta..
Bu uzun hava da ne böyle…

Şiirler yazarız da, yarımdır hani…
Hani, şöyle bir yarim diye başlayan…
Dağlardan aşağıya bir soğuk düşer…
Çaprazda kalmış hayallerim hani…
Hani, bir çocuk…
Tabuta sarılmış eşler…
Krizlerdeki analarda neyin nesi böyle…

İhanetinde bir ince mektup gelir,
Değil koymaz hiçbir şey de…
Geride koyduklarımız vardır ya hani,
Beni değil Vatan’a,
“Allah’a emanet eden…”
Çocuklarımız vardır ya,
Ayakları çırılçıplak…
Duyguları yaralı…
Kameralar çeker hani…
Burnunu çeker hafiften…..

Anam…
Anam ağlar hani…
“Bisiklete bindirmeye kıyamazdım..”
Nasıl kıydılar sana der hani…

Göğsümde madalyam…
Üstümde ecdadımın örtüsü,
“Al Bayrak… “

Sorun değil böyle gitmek de,
İhanetinde yarım kalmışsa şiirler,
Henüz söylenmemiş türkülerin varsa,
Yaşanmamış sevdalar,
İçilmedik rakılar,
Sevişilmedik geceler,
Doyulmamış çocuklar kaldıkça,
Yarası yari oluyor insanın…