Yaram Var Şiiri - Engelsiz Yazar Yusuf

Asker ocağına gidemedim ana kuzusu iken;
Vatanıma, bayrağıma borçumu ödeyemedim;
Askerlik çağım gelmişken...
Dinmeyecek yaram var...

Erkek demezler ciddiyete düşünce bana,
Yemin törenim çok büyük hayalim hâlâ...
Meğrem sürsemde kabuk bağlamayacak;
Yaram var...

Benim ellerim tam çalışmaz kötürüm,
Komutanlara selam çakamaz;
Dilim tekbir veremez çok büyük bir sorun...
Benimle yaşayıp ölecek yaram var...

Postalları giyemem ayağım eğri,
Bir gün dayanmaz bana çünkü onlar deri...
Tesellisi olmayacak yaram var...

Ben asla haber dinlemem,
Öyle bir televizyon karşısına geçmem;
Her şeyden haberim olur belli etmem...
Hainlere karşı gelemediğimden;
Kanayan ancak görülmeyen yaram var...

Şimdi yapılan askerlik mi?
Şimdi ki askerlik bir ay, altı ay;
Tatile çıkmış gibi...
Askerlik hasretiyle yanıp tutuşan;
Yaram var...

Benim hakranlarıma bir mesajım var;
Bu vazifeden kaçılmaz sonrasında gururu var...
Bakın askerliğin bana açmış gönlümde;
Çok büyük ve çok buruk yarası var...

Gidin aslanım gidin,
Keyfi askerliğinizi ertelemeyin...
Aman kaçmıyor illaki bir gün gideriz demeyin;
Ağabeyinize bir dertte siz vermeyin...
Sanki kılıçla açılan yaram var...