Ömrümce taşıdım ben bu yarayı
Gam dolu yüreğim Birgün gülmedi
Çok istedim Birgün olsun mutlu olmayı
Acı senin devam dedi izin vermedi
Yaralı gönlüme merhem aradım
Devası yoktur yaranın sabret dediler
Eyüp gibi bir yatağa bağlandım kaldım
Kan fışkıran yüreğime tuz yedirdiler
Ömrümce uğraştım tipiyle karla
Birgün dahi bahar yüzü görmedim
Musalattı bana gönül, açtığı yaralarla
Çırpındıkça battım, hiç doğrulmadım
Kayıt Tarihi : 27.4.2020 01:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!