Yaralıyım dostlar yoktur derdimin ilacı
Alil., melul,mahsun oldum gezerim
Muhtaç oldum yaran sandım ağyari
Gelmedi yıllardır acılarımın sonu
Yaralıyım dostlar yoktur derdimin ilacı
Ben beni kaybettim bu meydanda
Derdim söyler derdini ben ağlarım
Yaranlarım oldu ağyarlar neçare
Kanım uyuştu sanki oldum biçare
Ben beni kaybettim bu meydanda
Hasret bühtan kol gezer çevremde
Daralır kalbim gittikçe çaresiz
Har olan dostlardan bana ne
Ben bunda yanmışşam kime ne
Hasret bühtan kol gezer çevremde
Hangi çareye baş vursamda derdim az olsa
Akan sular bir gün oluğuna aksada dolsa
Dermanlar yok, zehirler aşta, yükler omuzda
Ağaç bile vazgeçmez kökünden saılır dört elle
Hangi çareye baş vursamda derdim az olsa
Mehmet dert elinden her zaman şaşkın
O koca bir dünyaya,yare,ağyare kırgın
Yükler omuza sığmaz,karpuzlar koltuğa
Seyran eder şu alemde seyrangahta iş yok
O dert elinden her zaman şaşkın, yok çare
Kayıt Tarihi : 5.10.2007 11:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!