Yaralı Yürekli Kız Şiiri - Cengiz Çetik

Yüreğindeki yaralar yüzüne vurmuştu
Bedeninde iz yapmıştı yıllarca tek tek

Yıllarca geçmeyen yaralar yüzünden
Adı Yaralı Gız kaldı, unutuldu gerçek adı

Annesi babası ölünce, kol kanat oldu kardeşlerine
Giymedi giydirdi, sevmedi sevdirdi, aç kaldı tok gezdirdi

Gün geldi dilendi sokak sokak, çolak eliyle dişirdi tek tek
Okuyamadı, okuttu büyüttü meslek sahibi yaptı kardeşlerini

Gün geldi kardeşleri dağıldı gitti yurdun farklı yerlerine
Kendi kaldı köyünde, küçücük evin içinde yapayalnız

Aradı, arada bir telefonla seslerini duymak için
Aranmadı, ne yer, ne içersin, halin nedir diye

Hastalığı ilerledi ağır ağır, gün geldi kalkamadı yerinden
Komşuları geldi meraktan, baktı çevresine yoktu aradıkları

Suskun ve bitkin gidiyordu yavaş yavaş, yaralı yüreğiyle
Hafifçe sağa kaydı gözleri, sonra da sola; arıyordu kardeşlerini

Sol gözünden bir damla yaş sızdı yanaklarına, belli ki umudu kalmamıştı
Sonra yukarı tavana çevirdi gözlerini, garip bir tebessüm etti, gülümsedi

Son bir defa daha çevirdi gözlerini etrafındakilere, yoktu sevdikleri hala
Ve ruhu yaralı bedeniyle vedalaştı gitti, son kez göremeden kardeşlerini...

Cengiz ÇETİK