Biri dogarken digeri batar
Hep bir kovalamaca zamana karsi
Ne yapsalarda bir araya gelmeleri mucize haline gelmisti
ancak uzaktan seyredebiliyorlardi birbirilerini
Birinin üzüntüsünü digeri geceleri yasiyordu
ayni derecede parliyor ayni derecede soluyorlardi
iki bedende bir can gibi
Biri sicakligiyla digeride aydinlikligiyla
Umut saciyorlardi hüzünlü yüreklere
Derman oluyorlardi dertlilere
Onlari seyretmek yetiyordu,
melhem gibi yaralari kapatiyordu
Nefes aldiriyordu cikmazlarda
Hayatta herseyin gecici oldugunu hatirlatiyordu
Hüzün dolu Yarali Yüreklere …rahatlatiyordu
Kayıt Tarihi : 20.4.2007 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu siiri bir yolculuk esnasinda yazdim. Yolculugumuz Ay'in dogusuyla baslayip - Günesin Dogusu - Ay'in Batisiyla son buldu. O an muhtesem bir görüntü sergilendi ve bu siir olustu icimde.
TÜM YORUMLAR (3)