Ne çok sevdim seni ben,
Ne çok...
Giysine bile dokunamayacak,
Sözlerini anlayamayacak,
Yüzüne”Seviyorum seni! ” diyemeyecek kadar,
Sevdim seni ben çok...
Uzaktan,
Çok uzaktan,
Anlamazken aşk denilen tuzaktan;
Habersizken siyahtan, aktan,
Vazgeçip inandığım her haktan;
Sevdim seni ben çok...
Ve sabırla bekledim.
Sessizce ve gizlice,
Ve sadece sevmeni...
Ne çok sevdim seni ben,
Ve ne çok bekledim....
Uzaktan,
Çok uzaktan...
Bela karası bakışını sevdim,
İğne gibi sivri dilini...
Tutamadım hiç avuçlarımda,
Ama çok sevdim hissetmeyen elini...
Bakışlarıyla bile adamı titreten,
Soğukluğunu sevdim.
Ne çok sevdim
Ve ne çok bekledim seni ben, ne çok...
Meğerse gülmeyi değil,
Ağlamayı sevmişim ben.
Meğerse renklerden karayı sevmişim,
Seni değil,
Yüreğime düşen yarayı sevmişim ben! ...
Kayıt Tarihi : 8.12.2009 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar kaleminize
Şekil ,anlatım,akış oldukça iyiydi.Özellikle final kısmını çok beğendim ve şiirin vurucu bir finalle sonlanmış olduğunu düşünüyorum.
Uzunluk olarak da beni hiç yormadı,sıkmadı.
Kutluyorum Sn.Zeybek.
Saygımla.
Selam, sevgi ve saygıyla.
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (6)