Yaralı Yüreğim Şiiri - Ömer Öztürk 2

Yaralı yüreğim hala kanıyor musun sen?
Hala kimseye duyurmadan sessizce,
Ve bir umuttan uzak,çaresiz
Ağlıyor musun öyle durmaksızın içinden!

Ben gördükçe onun yüzünü hani,
Sen atarken bîçare heyecanla
Sevgini dünyaya haykırırcasına hatta
Son gücünü,son hayat parçanı akıtırken dünyaya
O son gayrette,görüyor musun yaralı yüreğim
Görüyor musun aşka duyulan nefreti; Söyle suçlu ben miyim?

Avun artık yaralı yüreğim uyut kendini
Biliyorum akan son damla kan dahi onun için olacak
Ama bırak artık uçurumda ki bir çiçeği sevmeyi
Korkuyorum yaralı yüreğim,bu aşkın sonu ancak ölüm olacak!

Bilirim ölümüne seversin sen zaten
Yaralı bi yüreksin,odur seni bu denli ağır yaralayan
Atışındaki ses,atışında ki ahenktir hep
Ona “Seni Seviyorum” diye haykıran!

Yaralı yüreğim ölümün eşiğindesin artık
Son nefeslerini alıp vermektesin
Yaklaşmaktasın hayatın sonuna acılarla
Bu halde dahi masumca sevmektesin
Sen sevmenin günah olduğunu bilmeden sevdin
Şimdi bu dünyada cehennem acısı çekmektesin! ! !