Sabah erkenden kalktın, bizi öpüp gittin işine,
Sonra gelip sıktın kurşunu annemle, kardeşime
Can havliyle kaçarken, benimde düştün peşime
Vicdanın sızlamadı mı baba, zehir kattın aşına
Anne yok, baba yok ortalık kan gölü
Son olarak bana döndü namlunun yönü
Keşke bende ölseydim, bundan sonra halim no’lu
Vicdanın sızlamadı mı baba, kan gölüne döndü halı
Aç, susuz ellerin memleketinde kaldık,
En acı kurşunu babamızın silahından aldık
Şimdi, hem öksüz, hem de yetim kaldık
Vicdanın sızlamadı mı baba, biz mavf-olduk
Dilerim kimsenin başına gelmesin bela,
Çok sızlıyor babamdan aldığım yara
Bugünüm kan oldu, geleceğim kara
Vicdanın sızlamadı mı baba, nasıl gördün reva
Ana, maktul, kardeş maktul, baba katil
Yaşanmaz artık deyip, silahı çek şakağına götür
Ve bir anlık öfkeyle intihar et, kendini de batır
Vicdanın sızlamadı mı baba, hiç mi yok hatır
Geri gelmez artık ölümle giden
Neden böyle yaptın, bilmiyorum ki neden
Üç ölü, bir yaralı bıraktın, söyle nasıl sabredem
Vicdanın sızlamadı mı baba, neydi seni kahreden?
(19.09.2001)
* yaşanan bir olaydan uyarlanmıştır.
Mahir OdabaşıKayıt Tarihi : 30.11.2010 15:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir anlık öfkenin bedeli....

TÜM YORUMLAR (1)