Biri bir gün bana;
"Senin derdin nedir anlamadık ki.."
Tarzında eleştirdi beni.
Amacımı sordu
Niyetimi alamamış olmalıydı
Her edepli eleştiriye
Saygım sonsuz bir şekilde
'Anlasaydın derdim olmazdı' dedim
Anlamıyordu
Benim bir tek dilim yaralıyor
Çünkü haksızlığa karşı
Çok sivri oluyor
Sustu
Sustuk
Üstüne daha fazla gitmedim
O yürüdü üstüme
Ve sırtımdan vurdu
O kendini biliyor
Ve şimdi kendine ağlıyor
Sonunda anladı
Ne onun yarası iyileşiyor
Ne de benim
Yaralı insanlar
En yararlı insanlardır
Yaralamamayı yaralanarak öğrenirler
Pişmanlık yarayı sağaltmıyor
Kabuklarını kaşıyor
Kaşıdıkça da kanıyor
İkimiz dışında
Kimse anlamıyor
Kayıt Tarihi : 28.7.2019 08:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Karaçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/28/yarali-ve-yararli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!