YARALI Şiir Şiiri - Muhammed Mehmet Gül

Ey yarin hayali

Labirent misali
İç içe düşüncelerimin içinde
Bazen sonsuz kadar uzun
Bazen küçücük bir ansın
Sulu sepken dökülürken kirpiklerimden
Yüzü koyun yere kapaklandığımda
Damarlarımdan ılık ılık toprağa sızansın

Kurulmuş fentlerin

Terk edilmiş kentlerin
Ürperirken yolcu inmez hanlarında
Efsunlu bir hüzünle
Duvarlardan karşıma hece hece çıkansın
Sessizliğe mahpus
Sensizliğe mahkum gözlerime
Uzaktan uzağa yaralı bir şiir gibi bakansın

Her şey aşikar

Gidişinden yadigar…
Gelişini muştulayan
Senelerden beri uzatmalı dertlerimi
Bir çırpıda duvar duvar yıkansın
Buralarda iklim müzmin bir kış olsa da
Varlığının yoksunluğunda
Üşüyen yüreğimi alev alev yakansın

Adını senden almış

Milatsız tarihlerden kalmış
Başucu kitaplarımın arasından
Sararan fotoğraflardan
Kızaran gözlerime şimşek gibi çakansın
Firkatin ağırlığından
Çölleşen yüreğime
Kum tepelerinden nehir misali akansın
…
Gelmesen de bu diyara
Bırak
Adını söylemeden şiirlerim seni ansın

Muhammed Mehmet GÜL