Yaralı Serçe Şiiri - Yavuz Değirmenci

Mutluluk cemine uçamam gayri
O yar kanadımı kırdı da gitti
Şahin pençesinden kaçamam gayri
Yaralı serçeyim vurdu da gitti

İsterdim uçayım o nazlı yare
Elinden içeyim derdime çare
Hasret yığın- yığın, gam pare-pare
Saatimi terse kurdu da gitti

Her zaman kendine çalıp söyledin
Yadularla gülüp,bayram eyledin
Bağrımı yarıpta gönül eğledin
Kanımı yerlere serdin de gittin

Ağlamaktan gözpınarım kururken
Hicranı kalbime tak-tak vururken
Hasret türküleri çalıp dururken
Beni cümbüşlerden sordu da gitti

Mahzun yüreklere girip çıkmadım
Gönül denen hiçbir yuva yıkmadım
Ezilmesin diye tutup sıkmadım
Tuzlayıp yaramı sardı da gitti

Taş kalpli olanlar bir oyun sandı
Muradı kalanlar bana inandı
Dediler sevdanın od’un da yandı
Vah ile yad edip durdu da gitti

DEĞİRMENCİ umut saldım yüreğe
Dalgaları yarıp daldım yüreğe
Sevda sofrasında baldım yüreğe
Zehirli şaraba kardı da gitti