yaşam ölüm arası paylaştığımız bu an
bir kez aşık olunca, sınır tanımaz insan
kuvvetli bir rüzgarla uçsun yüreğim sana
ben bir yaralı sandal, sen vurduğum son liman
dalgalar ürkütücü, geçiyor göz boyunu
kanadım olmalıydı aşmaya imkansızı
ben sadece figüran, bu da hayat oyunu
hem sevmeye müptelâ, hem de hüzün arsızı
tuzlar iz bırakırken, bu yorgun mizacımda
ben titreyen ellerle siliyorum merceği
birkaç cesur hayalle mutlu olacağım da
durmadan dayatmasa yüreğim ah gerçeği
yine de ayaktayım, cismim değil ismimle
rüzgarın taşıdığı o izbe yerlerdeyim
acılar oyalansın, varsın cansız resmimle
ben incecik çizgide, halen seferlerdeyim
gün gelip duracaksa, sende dursun yüreğim
Şahika GürayKayıt Tarihi : 20.9.2006 20:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

çok güzel bir tespit
tebrik eder saygılarımı sunarım
biraz daha özenle yazılsaydı
şahaser olabilecek kadar güzel bir şiirdi
TÜM YORUMLAR (2)