Yaralı Ölüm Şiiri - Davut Daşkıran

Biraz toprak ve tuz
Aslında aynı kokuyor ne fark eder…

Çekinmeden
Vurulası sözler söylerim
Şeytanın alevle çizilmiş suretine
istemiyorum İzlemeyi bazen
Bir meyve tadımlığı yenilginin
Kıyamet boyu savaşını

Toprak demiştim hani
Ölüm gelir aklıma
Kıyamet yemini eden melunu
Ez diyor diri yanım
O imanlı darbelerle

Ağaç uçlarında salınmış efsun çiçeği
Sevda çekiyor nefsim
Koklasam, bulurum kendimi
Ademin yaşanmamış çocukluğunda

Ve Gaile taşır rüzgar
Uzun mu uzun konuşur
Kimseler bilmez yönünü
Bu toprak
Ne öpmeler aldı bilir misin
Yalansı, hain ve bela
Yankı bulmaz akim bu seda

Biraz şiir ve hüzün
İçimin göğünde seyreder…

Bıçak tadında buseler yaralı y/anımda
Bu mevsimin yağmuru da
Bir b/aşka oluyor aslında
Gözyaşı, hüzün ve keder dolusu
Unutturuyor sızısını kalbimin
Yağmurda üşüyen ellerim

Tuz demiştim hani
Yaram gelir aklıma
Acıyor kırık kanadım hüma(e)
Hallaca değen güller atılır bağrıma
Yaprak-yaprak kuruyorum avuçlarda

Şehadet tadında sevmeler bilirim
Buruc yeminiyle başlayan
Yan yana gelemeyen adın ve adım
Ve buluşma yerlerimiz bizim
Kitaplar arasında, özgür topraklarda
Hecelerin birleştiği kelime uçlarında

Sonra diyorum ki
Adın şeriat olsun
Bense laik ülkede bir Müslüman
Ve biliyorum
Umudumu kesmediğim sürece
Mutlaka geleceksin