Yaralı kuşum... Şiiri - Filiz Baskın

Gözündeki yaralı kuşu,
görmüyorum sanma!
Hangi avcı vurdu seni
dağlarda,ovalarda,yaylalarda?
Kimler incitti senin kanatlarını tutarken
Kimler çaldı bakışlarını bizden.
Yavrusunun canı yanarken
Hangi baba göz yumar
Hangi anne umursamaz kendi parçasını...

Yüreğindeki; yalnız, ürkek kediyi
görmüyorum sanma!
Sen ne kadar uzaksan bana
Ben o kadar yakınım aslında
Hangi ana isterki etinden ayrılmayı
Doya doya ister hep koklayıp sarılmayı
Hangi baba kin güder ki ciğerine
Hangi anne koparır ki iplerini...

Bedenindeki o tecrübesiz çırpınışı
görmüyorum sanma...
Sen ne kadar büyüsende
küçücüğümsün benim
Başarsan da herşeyi bir başına
masum bir ceylan gibi yinede ürkeksin.
Sevgiye aç, ilgiye açsın
Sen benim kuzucum ilk göz ağrımsın
Hangi anne kıyarki evladına
Hangi baba incitir ki yavrusunu...

Saçlarındaki o karanlığı
Fark etmedim sanma!
Her dokunuşunda daha bir kararıyor
rüzgarda savrulurken
simsiyah saçların...
mağrur,heybetli ve gururlu hışırdıyor.
Hangi baba yalnız bırakır ki canını
Hangi anne keser ki kendi bedeninden çıkanı...

Konuşmuyorsak sevmiyoruz sanma!
Yara aldığımızdandır.
Avcıdandır,
avlanandan değil içimizdeki sızı...
Susuyorsak,
korkuyoruz sanma!
Gölgemiz
dağlar kadardır yavrum arkanda...