Ah yaralı kuşum.Anasız,babasız yavrum.Yurt köşelerinde bir damla sevgiye susamış çocuk.
"Annen nerde?"dediğimde,Baban nerde dediğimde,onlar ayrıldı.Bizde alıştık diyebilecek kadar cüretkâr olan sen.
Suçsuz yere sana kızandığını söylediğin öğretmenine,"Beni bilse,beni tanısa,bana hiç kızmazdı diyerek anlaşılmak istenen çocuk.
" Hep yurtlarda büyüdük abimle ben,biz alışkınız,babam uzakta çalışıyor "diyerek
Babasını koruyan, toz kondurmayan koca yürekli çocuk.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta