Bir bakın çevrenize.
Geçmişinize...
Yarım kalanlarla doludur insan ömrü. Tamamlandığını sandığımız yaşanmışlıkların eksik, suskunlukla, hırsla ertelenmiş bir yanı vardır. Ertelemelerle dolu yaşamda, belki bu yüzden, “her ölüm erken ölümdür.” Yapmak isteyip de yapamadıklarımızla doludur ya hayatımızın belirli dönemleri, bizim değil başkalarının isteklerini ve hayatlarını yaşarız ya çoğu zaman (farkında olarak ya da olmayarak) ... Kendimiz olmayı unutur umutlar ararız, başka sevdalar, başka yok oluşlar yaşarız ya, insanız ya neticesinde... İşte bu yüzden olsa gerek yaşadığımız olaylar bile aynıdır bazen, yakındır, paraleldir, çizgidedir.
Kendimize benzeyen insanlarla kurarız çevremizi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
