Yaralı Kalbim Şiiri - İbrahim Sarıhan

Bir kez olsun gülmedi yüzüm şu dünyada
Hep ağlattılar kıydılar tatlı canıma
Oysa çok şey istememiştim ben aslında
Asla ayak uyduramadım ki onlara

Boynu büküktüm kimi zaman bakmadılar
Aç kaldım avareydim halimi sormadılar
Sokaklar mekânım döşeğim boş banklar
Sıcak yataktan aşımdan alıkoydular

Belki yanlış zamanlama sonucu bu haldeyim
Şansın hiç gülmedi sor şimdi nerelerdeyim
Virane olmuş düzelmez ki yaşam serüvenim
Kırık kalbimle böyle geçecek bu gençliğim

Asi oldum dayanamadım kafa tuttum belki de
Sahip çıkmadılar üzüntünün ayrılmadığı gözlerime
Bıraktım dünya seni sıktın kurşunu kalbime
Yaram çok ağır anlayın artık dönemem geriye

(Hakkâri, 18 Eylül 2003)