Yaralı Kalbim Şiiri - Döndü Dülger

YARALI KALBİM
Gecenin sisi iyiden iyiye çöktü.
Göz gözü görmüyor.
Işıklar bir bir kapandı,
Çekildi el ayak gecenin üzerinden.
Benim günümse yeni başlıyor.
Geçmek bilmeyen saatle kavga zamanım.
Yelkovan ve akrebe sataşıp,
Hasretle bitmeyen mücadele savaşım.
Ümidimi yitirdiğim koyu gecelere,
Sitemler sıralayış anım.
Hani gökyüzüne bakınca ferahlardı insan.
Yok yok umudu çalanların başında geliyor.
Yıldızlara da aşk olsun.
Hani tuttuğum dileklere göz kırpıyordu.,
Boşuna mıydı o parlayan ihtişamı.
Nerde bir görünüp bir kaybolurken yolladığım dualarım.
Sebebini neydi bana bu düşmanlığın?
Kavuşamadığım sevdama varmaz mı ahım?
Hep masallarda mı olur sihirli bir dokunuş?
Sevdiğim atmaz mı kendini benim için yollara?
Dağı taşı delmez mi aşkımın uğruna?
Üç dilek hakkım gelmez mi bir gece yarısında?
Tutmaz mı gizemli bir el, buz kesmiş hayallerimden?
Yok yok ümit yok masal kahramanı değilim ne de olsa.
Sen yaralı kalbim, sen yorgun bedenim.
Yalnızlık tahtının ayrılmaz vârisi,
Gecelerin müdavim bekçisisin.
Sevdiğin derin uykuda sen neyin derdindesin.
Uykuyla da bozuldu aran, vahim ahvalin.
Geceyle uğraşma her halükarda sen kaybedersin.
Ümit denizinde yelkenlerin alabora olsa da,
Elbet ahirette muradına ereceksin....
Döndü DLGR