gördüm ki yaralanmış bir ayağın
ateşe kesti beynim
yazgı celladım oldu yine
seher vakti titrerken
eksiğimdin sabahın soğuk yelinde
beslenmeye gelmiştin
bir kum tanesiydin evrende
özgürlük biçtim sana, kumaşı sevgiden
ruhumu alıp götürdün
nihayetsiz seferlere her gidişinde
tanıyorduk oysa birbirimizi
yaradılıştan milyon yıl evvel bendin sen
gümüş bulutların koynunda süzülürken
çokluktan “tek” olduk biz
yaşamı kutsadık doğum öncesinde
sen uçtun
ben bir güvercin
sen şimdi yaralı
ben vuruldum
ben düştüm!
eksiltme beni daha çok
taklalar at gökyüzünde
delmesin yüreğini acılar
korkma! gizemli ruhumu sar kanatlarına
göz kulak olmalıyız eflatun şafaklara
benim umutlarım onlar
benim rüyalarım
onlar benim mutluluğum
sen vurulursan
düşen ben olurum
sakın unutma!
(06 Eylül 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 14.1.2004 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
özl. şiirin ilk dizelerinden itibaren..
'sen uçtun
ben bir güvercin
' dizelerine ulaştığımızda dank ediyor bence.
Çingene yatağımda ;
Padişah rüyaları görüyorken ben..-:))))
Şiirinizi yorumla sınırlamanın şiirin kanat vuruşlarına ket vuracağını hissettim..-:)))
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (4)