Solmuş gül misali hicranda şimdi
Kederlerden yorgun biçare gönül
Günleri sayarsın hücrende şimdi
Vuslatın ne zaman biçare gönül
Kaçıncı vurgun bu kaçıncı talan
Çileler yumağı vermiyor aman
Yaman derde düştün öylesi yaman
Merhem kâr eylemez yaralı gönül
Efkârı eritir dağları taşı
Gözyaşı söndürür yanan ateşi
Halinden anlamaz öyle her kişi
Arife aşikâr yaralı gönül
Hep gurbeti yaşar gönül şehrinde
Durmaz sürüklenir kahır nehrinde
Ellerini açar seher vaktinde
Vuslatı dilenir yaralı gönül
Yarınsız olur da yârsız olamaz
Seviyorum deyip arsız olamaz
Aşka düşen gönül narsız olamaz
İçten içe yanar yaralı gönül
Gülmezsin ağlarsın söyle ne diye
Nebiye hasrettir yüce Nebiye
Gün gelir şefaat eder mi diye
Umuda yolcudur yaralı gönül
Kayıt Tarihi : 21.7.2008 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seyfeddin Karahocagil
------------
öüm 2
Razân Hakta helak oldu,
Bu helakta felah oldu,
Felahımı daim eyle,
Aman Allahım aman.
Acizâr fakirzade Aliyy-ül Razân.
--------------
değer li ehli mana tatlı dil sarrafı şiir sever dostlarım bu siirin devemı www.antoloji.com sitesi Aliyül Razan sayfasında yorumlarınıza sunulmuştur
Alllahın selamı selameti,rahmeti bereketi ve muhabbeti üzerinize olsun .. her anınız şen ve dem olsun.
TÜM YORUMLAR (2)