Yaralı Gönül
Seher vakti bülbül kondu dalıma,
Gül diye yanıyor yaralı gönül,
Tabipler çaresiz kaldı halime,
Aşkından kanıyor yaralı gönül.
Bir tatlı bakışa kanacak gözüm,
Bir yudum sevgiye gülecek yüzüm,
Bir sıcak gülüşe gelecek yazım,
Kışımda donuyor yaralı gönül.
Kokular salıyor güller, yumrular,
Sevgiye tünemiş masum kumrular,
Huzuru bekliyor körpe yavrular,
Her yolu deniyor yaralı gönül.
Kırlarda iz sordum kuşa, arıya,
Bazen ala baktım bazen sarıya,
Umudum kalmadı yaşa, kuruya,
Durmadan dönüyor yaralı gönül.
İnan ki usandım fazla ilgiden,
Hallerim perişan yanlış bilgiden,
Nasıl vazgeçerim yardan, sevgiden?
Ne zaman diniyor yaralı gönül?
Hoşoğlu, yüreğin zoru seçiyor,
Şerbeti almıyor, zehri içiyor,
Kendimi bileli kalbim acıyor,
Hep kora banıyor yaralı gönül.
Mustafa Hoşoğlu
03.03.2014
Kayıt Tarihi : 3.3.2014 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yine halden hale düştü
bu ne sevgi bu ne aştır
mecnun gibi çöle düştü....yaralı yüreğine sabır diliyorum üstadım varol
TÜM YORUMLAR (4)