Yaralı gönlüme ilaç mı buldu
Sözüm cevahirdir tutan mı oldu
Kimsesiz yalınız ortada kaldım
Merhamet eden yok derdime yandım
Bin bir çile ile bu yaşa geldim
Bütün dertlerimle baş başa geldim
Yaşamadım çocukluğu doyunca
Dertlerle boğuştum boylu boyunca
Bu derdime çare yok mu ey ya Rab
Gündüz efkâr bitmez gece ıstırap
Maceramız bitmez taşa vurulduk
Sıkıntılar çeke çeke yorulduk
Bir insana yeter artar bu zulüm
Bu kadar zor değil her halde ölüm
Maddiyet mi insanların gayesi
Yok mu merhametten hiçbir payesi
Remzanı der medet Allah’ım medet
Kan kin nefret yere batsın bu adet
Kimsenin kimseye tahammülü yok
Söz ederler sanki bir zehirli ok
Diyarbakırlı Remzani Âşık
Kayıt Tarihi : 19.11.2022 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!