Yaralı Gönlüm Şiiri - Tahsin Serdar

Bitsin bu kederin,yaralı gönlüm,
Toprağına tohum düştü düşecek,
Adı hasret bunun,sanma ki ölüm,
Ağlayan gözlerin elbet gülecek.

Ne fırtınalar gelip geçti dağından,
Ne fidanlar kopup gitti yurdundan,
Koca çınarlar ayrıldı bağından,
Dayan gönlüm,bu kışlar da bitecek.

Suyusun toprağındaki tohumun,
Işığısın daldaki tomurcuğun,
Umudusun bu yoldaki yolcunun,
Sabret gönlüm,bu acılar dinecek.