Yaralı Dostluk (E) Şiiri - Engin Ergen

Şimdi hangi sessiz ülkede hasret çığlıklarına söz oldu kimbilir yüreğin
Bir adım öteye gitmek isredikçe ayakların
Telefonun tuşlarına basmak istedikçe parmakların
Hep o seven yürekleri katli vacip diyerek öldüren gurur mu çıkacaktı önüne
Ne olurdu bir kez olsun arasaydın
Halimi hatrımı sormasanda olurdu
Ben senin sen benim sesimi duymaya bu kadar muhtaç iken
Birbirimizi biraz anlasaydık, dinleseydik ne olurdu
O zaman anlardın halimizden dilin tutulurdu
Bıçak gibi kestin attın her şeyi bir anda
Hissetmedin, anlamadın sevgilerin birbirlerine muhtaç olan yanlarını
Dostum dediğin bu kulun ıslanan yanaklarını
Kim silecek şimdi kim dindirecek bu göz yaşlarını
Ben sana ne yaptım ki;
Hiç bir şey söylemeden elveda bile demeden neden gittin usulca ve sessiz
Suçum neyse söyle bileyim
İste yeter ki sevgine köleyim uğrunda öleyim
Gül dikensiz yürek sevgisiz yaşayamaz
En merhametsiz aşk bile terketmeye kıyamaz
Her günüme doğan güneşimsin
Yüreğimde ki tomurcuklar güneşsiz yaşayamaz
Yüreğimi kavuran hasretim sen şimdi nerdesin
İnan sensiz ne tadı nede anlamı kalmadı dünyanın
Ne umutlar nede mutluluklar uğramaz oldu yüreğimin kapılarına
Yüreğime aşıladığın yaşama sevincini hasretinle yıkmak için mi
Bedenimi kor alevlerde yakmak için mi gittin
Dön diyemiyorum sana sen zaten bir yere gitmedin ki
En büyük hazine olan dostluğunu, sevgini, şefkatini verdin bana
Sadece hak ettiğin yerde yüreğimde kaldın ve hep orda kalacaksın
Sen birgün olsun bana gelmedin ki
Şimdi soruyorum sana; sen hiç beni benim seni sevdiğim kadar sevdin mi ki
Hayatımda ''evet'' kelimesini duymayı hiç bu kadar istemedim inan
Bu suallerime cevabın evet olabilir mi