Yaralı Dağlar Şiiri - Atilla Ertuğrul

Bir güzel sevmiştim gençlik çağımda
Depremler yarattı gönül dağımda
Güller boyun büktü gülşen bağımda
Var mı benim gibi yaralı dağlar
Yol verin geçeyim sıralı dağlar

Hasret çeke çeke boyun bükerim
Gözlerimden kanlı yaşlar dökerim
Yıllar yılı gurbet kahrı çekerim
Var mı benim gibi yaralı dağlar
Yol verin geçeyim sıralı dağlar

Sanma bahar gördüm yazı yaşadım
Sol yanımda gizli sızı yaşadım
Ne gün gördüm nede hazı yaşadım
Var mı benim gibi yaralı dağlar
Yol verin geçeyim sıralı dağlar

Yüreğim sesizce yandı kavruldu
Hazan vurdu yapraklarım savruldu
Ömür binam deprem gördü devrildi
Var mı benim gibi yaralı dağlar
Yol verin geçeyim sıralı dağlar

Gizli gizli yandım gören olmadı
Halimi hattımı soran olmadı
Açılan yarayı saran olmadı
Var mı benim gibi yaralı dağlar
Yol verin geçeyim sıralı dağlar

Şeyraniyem gurbet oldu mekanım
Vuslat için geçti her gün her anım
Tükendi kalmadı bitti gümanım
Var mı benim gibi yaralı dağlar
Yol verin geçeyim sıralı dağlar

Atilla Ertuğrul 03/05/04 Derince/ Kocaeli