Yarali Cocuklar Şiiri - Leyla Kaygun

Leyla Kaygun
36

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Yarali Cocuklar

Not: Malatya da kimsesiz cocuklar yuvasindaki yarali cocuklara

sözün bittigi yer burasi,
agitlar siire siginiyior...

Ana haber bültenlerinin flas haberisin sen simdi kücügüm!
Nasil kiymislar sana nasil?
Savunmasizligindan güc alan bu cildirmislik neyin nesi?
Kaniksamiyor artik vicdanlar hic bir vahseti...

Nasil kiymislar sana nasil?
Nasil savurmuslar kücük bedenindeki kimsesizligi
Nasil dövmüsler yetimligini
Öksüzlügünü nasil cirilciplak soyabilmis,
Nasil asagilamislar sevgiye muhtacligini
Kaynar sular dökmüsler bir de gamzeli gülüslerine
Masumiyetini tekmelemisler acimadan bir de

Yüzüm donuyor,
Yüregim buz kesiyor,
Tenim üsüyor....

Hala 'anne' diyebiliyorsun en sevgi dolu sesinle kücügüm
Kirik bir sise parcaliyor o an yüregimin her yanini
Parcalandikca susuyorum, yandikca kavruluyor sözcüklerim
Küfürler savuruyorum caresiz

Sus kücügüm sus! ...
'Anne' deme anne olmayana
Her kadin her yasta anne olabilir
Her kadin her yasta cocuk olabilir mesela
Ama sen aldanma sakin onlara!

Hala 'anne' diyebiliyorsun ya....

Kimsenin koynuna uzatmamissin, yaramaz yorgunlugunu
Hastalandiginda kim vardi acaba bas ucunda
Düsüp dizini kanattiginda acilarindan kim sardi seni
Kim öptü gözyaslarindan
Cocuk düslerini hangi balonlarla ucurdun
Hayaller kurabildin mi ki
Soguk koridorlu
Demir parmaklillarla örülü
Buz gibi duvarlara dayali yataklarda
Hic masal anlatan oldu mi ki sana
Dinlerken bir masali
Yüzün minik avuclarinda, gözlerin merakli ve sabirsiz,
Yanaklarini hic renkli sekerlerle doldurdun mu acaba?

Ne diyeyim kücügüm sana
Ne diyeyim
Kederli bakislarin kalacak hayata
Bir yanin eksik bir yanin yetim bir yanin öksüz
Her yanin kimsesiz kalacak hayata

Demir parmakliklar ardindan bana bakiyorsun
Hala umutla bakabiliyorsun yasama
Hala sevgi dolu
Hala insana merakli...

Utaniyorum gözlerine baktikca

Sus kucugum sus!
'Anne' deme anne olmayana
Her kadin her yasta hem anne hem cocuktur
Ama sen aldanma onlara

Icimde mezarlar kaziliyor kendini insan zanneden zavallilara
Kürek dolusu küfürler savuruyoruzm caresiz,
Mezar kaziyorum icimde onlara...

'Siz, biz nerede hata yaptik? ' diye soruyor haber spikeri
Biliyorum o da üzgün,
Biliyorum aglayacak gibi kederi...

'Yarali kurumlarimiz yillardan beri' diyor aileden sorumlu bakan hanimefendi

Yarali cocuklar yarali kurumlara verilir mi?
Itilir mi hic bir cocuk bir umutsuzluktan bir umutsuzluga?
Bir yoksunluktan diger yokusunluga?

Sarilirmi hic bir yara bir yarayla?

Sustum kücügüm sustum
Hala bakabiliyorsun ya öyle güzel
Gamzelerinden tasabiliyor ya hala gülüsün

Hala 'anne' diyebiliyorsun ya onlara...

Leyla Kaygun
Kayıt Tarihi : 29.11.2007 01:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Leyla Kaygun