Küçüktüm ufak tefek oynuyordum annemin yanında
bütün dünya çiçek bahçesi her canlı insandı bana
babam geldi birden öfkeyle saldırdı meleyime
yapma diye diye bağırıyordum sonrada döndü bana
üstüme kapandı meleyim kurtardı beni güya
her tarafım ezik çürük onlarda bişeymiki
yüreyimde kocaman bir yara
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta