Yaralı Bir Erin Son Anları,

Anamın dizine uzanmışçasına
Boylu boyunca uzanmışım vatan toprağına.
Başımdan uzaklara uçmuş miğfer
Komutan kesin kızacak bu sefer!

Azıcık aralık kirpiklerim
Gözlerimdeki sevinci yansıtmıyor dışa;
Kanımla birlikte kurumuş terim
Giderek soğuyorsa da tenim
Aldırmıyorum kara kışa.
Sırtımı vermişim çavuşa
Kafamı kuytusuna koymuşum siper olan arkadaşın,
Ayazını yemiyorum kışın.
Dudaklarım gülümser gibi aralık
Nedendir bilmiyorum, iki dişim kırık;
Kurşuni bir tat ile ağzım buruk!
Bir kızıllık var burun deliklerimin ucunda
Zor görsem de, bir kızıl dere akıyor arka fonda.

Hatırladım!
Gece boyunca vücudumda topladım sıkılan kurşunları
İstemedim ses uyandırsın vatanımda rahat uyuyanları.

Vatana bekçi bedendeki bu can;
Dedelerimse toprakta yatan,
Ninelerim, anam, bacım, kardeşim
Komutanım, tertibim, arkadaşım;
Yirmiymiş, yirmi birmiş daha yaşım
Ne önemi var! Dostlardır kavuşulan.
Yeter ki vatanı çiğnemesin düşman
Bencileyin nice ömre bedeldir vatan.

Ey vatan!
Dudaklarımda güldür kan, sana sevgimi anlatan.

Anam! Bilirim, dönüşümü beklersin,
Kınalı kuzun gelsin, evlensin, torun versin.
Giden gelmeyebilir anam, bilirsin
Sen, şehit olsun diye evlat büyütensin,
“Vatan sağ olsun! ” der geçersin;
Tamam mı anam?

(Düşünülecek kısmı şiirin) :

Az sonra ölürüm, uçar ruhum bedenden
Şehidim ya, hesap sormazlar benden.
Anam! Tek korkum ne biliyor musun?
Onlar da şehit diyor ölülerine, duyuyor musun?
Ya şehit olmuyorsa kendi toprağında kardeşince vurulan?
Ya hepimizi birden kandırdıysa şeytan?

(Çözüm kısmı şiirin) :

Şeytan, git başımdan! Git başımdan!