Yaralı Bakışlar Şiiri - Kamal Ataman

O yaralı bakışları çevir, o yaralı tutuşları,
Gönlünle tartış bu sonsuz tutunuşları
Zor zamanda yağmur gibi yağ — içten içe
Geriye dönüp de sakın pişman olma
Kader diyip de sakın yolunu bozma
Sırtında taşıdığın o taşları dök yeryüzüne
Şükret bugün de yaşadın diye bir kere
Ya da bakabildiğin için gökyüzüne
Yahut o gözleri görebildiğin için
Bilirim, deryayı anlatır için
Sonsuz bir dalga gibidir tenin
Yükselirsin şu kara arşın en tepesine
İşte! Şimdi yağmalısın yağmur gibi içine
Sokaklar doludur kiriyle günahların
Temizlik için engin gibi çağlayasın!
Sen dök — ki peşinden arınsın bu sokaklar
Sökülsün taşlardan kan, ölü umutlar!
Kör uyanık sanır kendini, sağır duyduğunu
Bilsinler, bu kibirli şehrin sonunun doğduğunu
Çevir o yaralı bakışları, çevir o yaralı tutuşları!
Gönlünde tartış bu sonsuz tutunuşları!
Aykırı olmak bahane, gel, yürüyelim o yere
Sen, yanımda sen ol da bildiğinden vazgeçme.