Yaralı Aslan Şiiri - Ercan Keskin

Ötesi çıkmaz sokaktır,dönüşü hep pişmanlık!
Umut duldasında son kez karanlıktan bakar,
Görünmez çizgidir o bir yanı bataklık;
Düşenin dostu varsa yaban olmaz buralar.

Avcı pusuda zayıf anını kollar, yazık!
Ona değil kimedir ödetilen bedeller,
Kendi içinde tutsak, bitmeyen bir yalnızlık;
Yaralı aslandır o her an sonunu bekler.
.../
Neden bu acı ,keder hani nerede metanet ?
Başına buyrukluğun tavsadığı kibir mi?
Sebebi yok zülmün vebali varsa lütfet,
Bizim bilmediğimiz yoksa başka bir şey mi?

Kışlar güneşe aşık buğulu camdan sarkar,
Ömür geçer mi böyle hiç selamsız sabahsız?
Kurtaramaz seni bu umutsuz sevda zinhar,
Hele bitmemiş masalsa vay haline imkansız.

Kişisel bütünlüğü hayat boyu korumak,
Nicedir bilir misiniz karanlık dehlizlerde;
Bilinçaltı kaçağı var mı yok mu aramak,
Onunla yaşamak her yerde her zeminde.