Yaralı adam Şiiri - Mustafa Hayaloğlu

Yürür ağır ağır, göğsünde zaman,
Yaralı bir adam, geçmişle yanan.
Ne kanı görünür, ne yarası açık,
Ama her adımı sanki bir çığlık.

Gözleri uzak bir dağın dumanı,
Ne bakan görür, ne sorar anlamı.
Bir kelimeyle yıkılmış şehir gibi,
İçinde sessizlik, içinde yıkımı.

Bir sevda geçmiş omzundan belki,
Ya da bir dostun unutulmuş eli.
Her gülüş kırık bir aynadan kalma,
Her hatıra, yeniden açan bir yara.

Susar çoğu zaman, çünkü bilir;
Söz bazen bıçak olur, derine iner.
Ama sustukça büyür içindeki yangın,
Bir avuç küle döner her anı, her an.

Yaralı bir adam, herkes gibidir,
Ama kimse onun kadar yalnız değildir.
Çünkü en çok,
Görünmeyen yerden kanar insan.