Yaralı Şiiri - Abdullah Dicle

.Yaralı günler vardı,
Yaşamın kıyısında demir almış,
yorgun bir vicdan gibi.
Bedenimde sakladığım pankartın,
ezberlediğim sözlerini,
karalı günün yasına bıraktım.
**
Havanın toz dumanında,
ağır bir naftalin beklemesi gibi
Sabrın çilesini tavaf eden kalemleri,
yakıyorum hikayeden.
Sözler bedelsiz dağılırken infazlara,
Müebbet sürgünü başlatan marşlar
Vuruyor asrın tam kalbini,
Tamda en yaralı yerinden.
Görüyormusun....../