Yaralı Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Çisil çisil yağmur altındayım
Yağmurdan değil bu ıslaklığım
Özlem sağanağında yapayalnızım.
Kundaklanmış yürek
Umutsuz pencerelerde
Hep söndürmeye çalıştığım

Ne yapsam çaresiz
Neye baksam...
Neye dokunsam...
Neyi okusam...

Tesellisiz bekleyişlerdeyim
Adımlarken gecenin sessizliğinde
Bilmediğim yollarda, sokaklarda
Rehberim olur kaldırım taşları
Onlar ki gözyaşlarım sığınakları

Saat gecenin bilmem kaçı
Güz kurusu renginde gökyüzü
Oda mı maşukundan ayrılmış ne
Benim gibi parçalı bulutlu
Gözleri hazır olda ağlamaya buğulu
Zamansız kopan fırtınada
Haksızlığa hüküm giymişim
Alabora olmuş ruhum firarlarda

Düşerim derinlere
Boğulurum düşsel enginlerde
Her dalga vurgun
Her vurgunluk sonunda
Kayalıklarda kum
Her yutkunduğum tuzda acı
Öldürür öldürür bu bitmez sancı

Ağır gelir kaldıramam bu yükü
Yeni düşler kursam da
Umut güvercinleri salsam da
Deva bulunmaz
Merhem olunmaz
Ağır kanamalı yarama
Can kanar
Can kopar
Gece soyunur yine
Yorgun sabahlara