Yaralı Şiiri - Odyolog Armağan

Bir sevdalı buluta ıslanmıştı
Belediye Bankına oturmuş öylece kalakalmıştı
Bedeni üşümüş beyni yağmalanmıştı
Karışmıştı iyiyle kötü birbirine
Atılmıştı hayata insan niyetine
Kıyamıyordu insan bakmaya yeşil gözlerine
Lakin kaçıyordu herkes ondan
Kulakları değince sözlerine
Kimin nesiydi var mıydı birileri hayatında
Yoksa kimsesizmiydi
Adı adı yok ve bilinmiyor sanı
Bir dürtü zıplatıyor içimde bir zanı
Belli belli ki sevdalı belliki yaralı
Yanına oturdum izin almadan
Konuştum öyle havadan sudan
Tam kalkacakken tuttum kolundan
Kim bilir neler geçiyordu aklından
Kurşun bakışına bahar karışmış
Ve sanki biraz şaşırmış gibi baktı ama...
Gözlerime değil yüreğime...
El değmemiş ellerini koydu göğsümün üstüne
Ve yaralı sen de Yaralısın Yabancı !
Tıpkı benim gibi dedi ve çekip gitti
Donmustu her şey bir o gidebiliyordu yerinden
Neden izin verdim gitmesine NEDEN
Yine gel diyemeden,
Ya da gitme kal demeden
Gitti neden?
Demek adı yaralı
Beni buldun beni bana sundun
Sağ ol sağ ol Yaralı Yabancı...