Yaralı Şiiri - Osman Onuktav

Dağılmış bedenler sürünür yerde,
Toplanıp kalkacak, dizler yaralı!
Ezilmiş dimağlar düzelmez serde
Us da bırakılan izler yaralı!

Dağlanmış yürekler kızgın ateşle
Söndürmez kurcalar elin de şişle
Gönül bağı kopmuş, hem dost hem eşle
Kördüğüm atacak sözler yaralı!

Tükenmiş ümitler dal arar durur
Yönünü kaybeden yol arar durur
Aşkını sermeye sol arar durur
İçini dökecek gizler yaralı!

Ruhlar çöl sıcağı, derler Sibirya
Yanarken üşüyen insanlar var ya
Aç gezerken yoksul, ağzı kokar ya
Tebessüm etse de yüzler yaralı!

Hayal dünyasına umutlar bağlar
Duygular sel olur coşup da çağlar
Birisi gülerken, öteki ağlar
Kırpamaz kirpiği, gözler yaralı!

Kafkasi