Yaralı Şiiri - Murat Akdağ 2

Ah bu sonbahar hepimizi yeniyor
Mevsimler burada ne çabuk tükeniyor
Kapıdan sızan rüzgar, istiyor, gidemiyor
Dil yaralı, göz yaralı, kaş yaralı

Papatyalar, güller, hüzünlü lale çekip gitmiş
Umutlar, hayaller, anladım ki bitmiş
Şu öylesine uçuşan kuşlar yolunu kaybetmiş
Umut yaralı, bulut yaralı, kuş yaralı

Birkaç kuş kaldı, yakında onlar da gidecek
Bir rüzgar esecek ve kuşlar kaybedecek
Ömür, hüzün defterine bir vedâ daha kaydedecek
Vedâ yaralı, sedâ yaralı, bakış yaralı

Mezar başında nöbet tutan çiçek gibiyim
Sanki mezar benim, hatta en dibiyim
Öldüm! Ben bu mezarın sahibiyim
Mezar yaralı, toprak yaralı, taş yaralı

Bak bir yaprak daha düştü dalından
Toprağın alnından öptü, en helalinden
Ağaç ne anlasın yaprağın halinden
Göğüs yaralı, omuz yaralı, baş yaralı