Ne zaman anlatmaya yeter,
ne sözcükler anlam katmaya dosttur,
ne de cümleler haykırabilir.
Bu yara uzakta;ama izleri bende
anlatsam da anlatılmaz.
Lakin kendi gitti izi kaldı yürekte;
ama bir yara var bu bedende
hayat biter fakat acısı bitmez,
çünkü bu beden esiri olmuş
anlatamadığım,
sözlerin yetmediği ,
bu içten haykırışa.
Şüphesizdir bu yürek yarası
akla kara gibi gerçektir acısı;
ama ne fayda hekime
ne fayda ilaca, merheme.
Yara uzakta lakin izleri bende
izleri gitse de yara uzakta bir yerde
Yarası geçmez bu yaralının ,
izleri geçmez bu yaranın
öyle ki bu yürek geçmişin bir yazında
aşka tutuldu acısında,sevincinde;
ama hayal oldu yine
geçmişin bir yazında.
Karıştı güz yağmurlarının
o serin rüzgarlarına
ve sonsuzluğa eş oldu gitti.
Yara oldu uzakta bir yerde
İzi kaldı bu yürek.
Zübeyt Ayhan 2
Kayıt Tarihi : 11.4.2019 12:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zübeyt Ayhan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/11/yarali-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!