*Yaralı* 1 Şiiri - Mustafa Yaralı

İçimde ateşler,başımda yeller,
Derdimin adını ne bilsin eller,
Kime ne söylesem delisin derler,
Şu yalan dünyada yalnız kalalı,
Kalan gönlümde dir,kalan Yaralı.

Nereden nereye, ne ile nasıl,
Bu kaçıncı devran,kaçıncı fasıl,
Zâhir’mi,Bâtın’mı,hangisi asıl
Tevhidin diliyle sorduk soralı,
Soran gönlümde dir,soran Yaralı.

Hikmet sofrasında rızık dan,aştan,
Sedalar duyuldu toprak tan,taştan,
Dedi ki” hayat ı, sil yeni baştan”
Ervah’ı âlemden telkin alalı,
Alan gönlümde dir alan Yaralı.

Karanlık gecede şafak sökerken,
Dikenler içinde güller biterken,
Kuşlar bülbül olup zevkle öterken,
Güneşin ziyası zulmü saralı,
Saran gönlümde dir.saran yaralı.

Kılın kırkta biri,müstakim sırat,
Ya Rabbi o yolu geniş let,kısalt,
Yokluğa erene her şey ne rahat,
Ayrık otlarını yoldan yolalı,
Yolan gönlümde dir yolan Yaralı.

Rahmeti Rahmanla sulandı fikir,
her şeyi kaplayıp dolandı ZİKİR,
Zat’ımız ZAT’ıyla boyandı şükür.
Allah’ı Allah’la andı analı,
Anan gönlümde dir anan Yaralı.

Boşa dolanmışım gölge izine,
Ayna garipleşti,garip gözüme,
Bir ateş düştü ki şu can özüme,
Mürşidi cananı canda bulalı,
Bulan gönlümde dir,bulan Yaralı.