Yaralarım Şiiri - Tuğçe Yeşilyaprak

Her gece kanayan yaralarima gizli bir el tuz basar sanki.Icimden bir volkan patlar.
Hergece dinlerim kapilari gelecekmissin gibi yuregim kana kana aglar.

Sen gelmezsin.

Gitme yerini sensiz geceler alir bogar beni o zaman kara geceler.
Isyanim gecelere degil sensiz gokten dusen yildizlara.
Ben nezaman aglasam onlarda aglar.
Aradaki tek fark ben durmadan bagira bagira onlarda usulca.

Ben seni binbir renge sakladim esi benzeri olmayan.

Nezaman kapatsam gozlerimi o an gelir aklima.
Seni oylece birakip gitmem gelir.
Yurek bu limanda bu yuku tasiyamaz zor gelir.

Bu kadar sensizlik bu bunyeye cok fazla gelir...

Nezaman sen gelsen aklima yuregim icin icin aglar.
Zaman defterimden bir sayfa daha kirletilip atilir birkenara. Umutlarim,sevinclerim,yasamim.
Nasil ki kanayan yaraya tuz basmak aciyi arttirirsa ve zamanla aciya alisirsa iste bu kadar tutkunum sana.

Ben senin benimle oynamani,bile bile aglatmani bile ozledim sevgilim.

Iste gene sana sevgilim dedim.Dilim gitmiyor 'Eski ' demeye sana,anilarimiza,acilarimiza.

Yazik olur butun yasadiklarimiza.

Ben herseye ragmem seni hala sevme kapasitesine sahibim ama senn? ...